Boeken die ik matig, vervelend, inhoudsloos, overbodig, ontoegankelijk, slecht geschreven, saai, eentonig vindt of gewoon niet mijn smaak blijken, krijgen in Boekreporter.nl geen aandacht. Voor 1 x maak ik een uitzondering, omdat ik met hoge verwachtingen naar dit boek heb uitgekeken en ben gaan lezen: het ‘Een verhaal van liefde en duisternis’ van Amos Oz. Meer zeggen is natuurlijk overbodig, maar in 1 zin probeer ik mijn kwalificatie van dit vermeende magnus opus van Oz te geven.
‘Een verhaal van liefde en duisternis’ is een in mooie vloeiende taal geschreven grote, vervelende, plotloze, onbetekenende aaneenschakeling van anecdotes en korte levengeschiedenissen van joodse familieleden van de hoofdpersoon en een grote wemelende mierenhoop van namen en karaktertekeningen van Zionisten, schrijvers en andere uiteenlopende (semi)intellectuelen die Isra?l bevolkten rond het midden van de 20ste eeuw, gezien door de ogen van een in dit milieu opgroeiende jongen.

In short
The well-written, but big boring biography of Zionists, writers and other (semi)intellectuals in mid 20th Century Israel.

Laurens