Koen, onze literaire kater, heeft een nichtje. Een witte lapjespoes, met de Japans klinkende naam Kyra. Koen is met zijn 13 jaar 5 jaar ouder dan zij en heeft natuurlijk al een stevige leesvoorsprong. Tussen de 2 is al een heuse serieuze briefwisseling ontstaan, zoals tussen Hermans en Reve. Uit de krabbels van Kyra en de kladjes van Koen zijn we al heel wat wijs geworden over wat ze bezighoudt. Eigenlijk hoor je dagboeken en brieven van poezen niet te lezen. Maar Koen is wel netjes op zijn literaire bezit in zijn Ikela-kastje, alleen zijn correspondentie laat ie overal slingeren. Katten zijn schatten, eerlijk en eigenzinnig. Helaas zijn ze ongeadministreerd. Van zijn slonzige administratie maken we nu dankbaar gebruik en lezen een beetje stiekem de krabbels van Koen en Kyra. Onthullingen en rooie oortjes.

Kyra blijkt afkomstig uit dierenverblijf Het Asiel, waar ze door haar baasje om onduidelijke redenen uit huis geplaatst is. Ze heeft nu weer een thuis. Ze schrijft  dat ze zo hunkerde naar het snel verkennen van de nabije buurt en het vinden van de bieb, dat zij alle schuttingen rond de tuin al heeft bedwongen. Dit tot grote schrik van de baasjes, die haar letterlijk achterna klommen en zo ook de buurtuinen eens beter in ogenschouw konden nemen. De wijk spreekt er schande van, dat poeslief en baasje zich beiden aan zulks kattenkwaad schuldig maken. Achter elkaar aan klauteren en klimmen. Ze hebben altijd al een vermoeden gehad van een Minoes vermomd als man. 

Binnenkort schijnt Kyra een luik te krijgen en kan ze op eigen gelegenheid naar de kiosk voor de poezendaklozenkrant. Voordeel van zo'n eigen uitgang is dat het baasje daar niet door past. Je kunt er snel van tussen en terugkomen wanneer je wilt. Toppie. 

  Koen heeft Kyra al               gevraagd wat ze leest. Tot zijn verbijstering antwoordde ze dat haar baasjes een boekenmolen bezitten. Een b-o-e-k-e-n-m-o-l-e-n. Hemeltljelief. Koen sloeg de schrik om het hart. Een boekenmolen? Waar ze hun literatuur in vermalen? Die tweepoters daar zijn van de ratten besnuffeld. Eten ze de letters op? Zijn ze zo arm? Hebben ze zo'n honger? Kyra heeft hem gerustgesteld. De boekenmolen is een Ikela-kastje dat rond kan draaien als je het een zetje geeft met je poot. In de kast staan de boeken nog gewoon heel te zijn. Niet gemalen. Je kunt ze eruit trekken met je nagel en dan kletteren ze hard op de grond. Leuk spel. 

Kyra heeft geen poezenboeken in de molen ontdekt en vraagt Koen om tips. Koen, belezen als hij is, heeft Kyra geadviseerd direct met James Joyce's Ulysses te beginnen en dan Odyseus van Homerus. En voor zijn baasjes verdienen aanbeveling: De Aaibaarheidsfactor van Rudy Kousbroek. Kobus Kruls parmantige kattenboek van Gerrit Komrij (de vertaling van T.S. Eliot's Old Possums handbook of practical cats). Poes van Midas Dekkers. Minoes van Annie M.G. Schmidt. 

Vorige week las ik echter dat Kyra verplichte leeskost krijgt voorgeschoteld. De verkeersregels. Hoe verzint zo'n koppoter het. Regels zijn voor mensen en niet voor poezen. Een kat gaat altijd recht op zijn doel af, maar voertuigen doen niks anders dan links, rechts, rechtdoor afslaan, achteruit, vooruit, om de hoek, over de stoep, stilstaan. Dat is je reinste anarchie. Hoe kan een fatsoenlijke poes zich zulk doelloos gedrag leren voorspellen. En tot onze schrik moet Kyra ook geloven aan het bijbelboek Richteren. Om een profetisch/filosofische inslag te krijgen. Kan het huisdier van Aristoteles en Pythagoras nog iets worden geleerd? Het gevolg van deze nutteloze en doelloze opvoedkunde is dat Kyra en Koen kuren krijgen. Koen wordt op de verkeerde poot gezet met Kyra's brieven en vraagt ons ook om Richteren. Wij hebben hem maar Ruth gegeven. Veel leuker. En natuurlijk de Heilige Quoran, als eigentijdsere begripskunde.

Ernstiger is dat beide katten hierdoor nu al ontleesgedrag vertonen. Ze zijn vaker te vinden bij het groepje hangkatten achter de schuur, terwijl Kyra ook nog eens als een marathonpoes door de straat schijnt te sjeezen, regelmatig The Fightclub bezoekt en bloedend thuiskomt. En bovenal buiten in de tuin rondhangt met een vriendinnetje, dat haar alleen maar met haar snuit uit de boeken houdt. Dit vraagt om maatregelen. Aan dit kattencultuurbarbarisme moet eens een einde komen.  In hun respectieve kattenbakken krijgen Koen en Kyra geen HAH-bladen meer of  NRCHandelskrant. Nee, wij plaveien de bodem met pagina's uit Biesheuvel, Mann, Siebelinkt, Lucebert, Carol Oates, Spiegelmann, Wolkers,  Smith, Vestdijk en Haasse. We zijn al begonnen met scheuren om voorraad te hebben.

Laurens