Koen, onze literaire kater, krijgt voorleesles. Echt leuk vindt hij het niet. Wij wel. Want het is niet om hem te plezieren, het is nodig om de buurtpoezen enige belletristische kennis bij te brengen en in het gareel te krijgen. Koen's kameraden zijn het pad naar de bieb al een tijdje kwijt. Ze weten alleen nog maar de weg naar de hangpoesplek naast supermarkt Felix. Ze loeren daar op muizen en vogels, kikkers en ratjes. Zetten het op een likken uit gepikte flesjes slagroom. Hun zakgeld versmijten ze aan luxe brokjes Purina (vlees met vis). Laatst ging een rooie kater door het lint van een joint Smoked Salmon. En ze maken gratis ritjes met de winkelkarren. Dit alles betreuren wij als poezenouders. Onze naam wordt gedeclasseerd. We hebben de buurtouder er op aangesproken, maar die heeft een hond en begrijpt het probleem niet. We bepleitten harde maatregelen voor die randgroepstaarten.

In overleg met Koen (tegenwoordig moet je met je huisdier ook al convenanten sluiten) hebben we het poezenproject opgezet. Een van de doelstellingen is het aanstellen van een poezenmoederbezoeker, die de katten naar huis volgt om de eigenaren aan te spreken op het liederlijk gedrag van hun huisdier. Tot nu toe heeft dat niet geresulteerd in vermindering van de problemen. Een tweede doel is het plezier in lezen bijbrengen bij de hangkatten. Elke poes heeft iets letterkundigs in de genen (kijk maar naar onze Koen). Het is trouwens na DNA-onderzoek gebleken. Een poes met een boek in een hoek is geen hangende zatte kat, vinden wij.

Voor dit actiedoel nu hebben wij Koen ingezet. Hoewel hijzelf kan lezen (sinds kort ook ondertitels op de tv) verdient het voorlezen nog enige oefening. Zodra Koen zijn plekje op het vloerkleed heeft ingenomen, nemen wij de Fabels van la Mondaine ter hand en zeuren hem aan zijn kattenkop met al die verhalen. Zo stomen we hem klaar voor zijn actie.

Zijn hersentjes goed gevuld met moraliteiten ging hij naar de hangplek om zijn missie uit te voeren: d.m.v. sproken de katten op het rechte spoor zetten. Hij is vast een geboren redenaar, want hij miauwt erg vaak. Beloning: 1,5 plak ham. Van Keur de slager uit de aanbieding. Wij zaten thuis trots te wachten tot Koen terug zou komen en zijn straatpoeswerk tot een succes had gemaakt. Het zou dankzij literaire Koen weer een rustige, miauwloze en geletterde wijk worden. We haalden de achterham alvast uit de koelkast.

Opeens hoorden we Koen's luik wel erg luidruchtig heen en weer kletteren. Hij stoof de kamer in, drijfnat en klaaglijk miauwend. Nadat we hem hadden afgedroogd (met een theedoek gaat dat het beste) gingen we op onderzoek uit naar wat er was gebeurd. Hadden de hangkatten hem in de sloot geduwd? Wat was het geval? De chef van supermarkt Felix had na weken gesmak, gejat, geblaas en gemiauw de kattenplek in één beweging opgeheven met de straal van de brandslang. Zulk bruut beleid in onze poezensamenleving schokte ons. Die straatkatten waren geheel van streek en doolden zalmloos door de goot. Daar moesten wij wat tegenover stellen, enige compensatie en clementie bieden. Met verwennen win je de meeste zielen.

Langs de vijverrand bij de buren (want die zijn toch vaak met vakantie) hebben we zachte kussentjes neergelegd. Een beetje grit en een krabpaal erbij. In de vijver stoppen we zo nu en dan nieuwe goudvisjes en met de Felix super hebben we een deal voor slagroom-over-de-datum. We hebben een klein poezenparadijs geschapen. De hangers zijn zitters geworden. Via een gaatje in de heg kunnen de hangers bij Koen binnenkomen om uit zijn bieb te lenen. Voor de rest hopen we dat ze aan de andere kant blijven. Als de haarbollen al te luidruchtig worden zetten wij harde muziek aan (nieuwe cd van 'The Dogs') of dreigen met slagroom op rantsoen. Zo nu en dan pakken we er een in zijn nekvel en wacht hem een voorleesuurtje. We hebben ook een poëziekrant gemaakt: de Literatoernja Kazetta. Deze wordt na lezing hergebruikt door de visboer.

Het borrelt van initiatieven om de poezen van hun kattenkwaad af te houden. Koen gaat meneer de la Fontaine binnenkort uitnodigen om voor te lezen uit eigen werk. Een briljant idee. Als hij niet kan, sturen we een e-mail naar Andersen. Koen is dol op sprookjes en trippelt altijd direct naar de boekenwinkel als er een nieuwe bundel van Hauff of Andersen is verschenen. Op Grimm is hij niet zo dol. Elk verhaal verslindt hij. Alles wat bij hem appelleert aan moraal wil hij lezen. Jammer dat zijn brein (zijn vrije wil) signalen blijft geven om vogelnestjes te vernielen, met spitsmuizen te spelen en met katten te knokken. Wij zijn bang dat hij op zo'n manier ook zal eindigen als hangkat. We doen er alles aan om hem bij de les en de literatuur te houden. Het is moeilijk. Hij is al een keer gesignaleerd bij super Felix. Met een blikje zalmmousse kwam hij naar buiten sluipen onder dekking van de wrakke wieltjes van 2 karren. Wat kan het ons eigenlijk schelen. Wel zo goedkoop. We gaan hem africhten voor het thuisbrengen van de damesromans. Daar hebben we nog niks van en je schijnt er nooit genoeg van te krijgen.