Na middernacht kan de politie nog aanbellen om te kijken of je logés hebt. Elke week moet je een emmer poep inleveren voor mest op het land. Als je uit het zuiden komt krijg je de slechtste baantjes. Seks voor het huwelijk is verboden. Een brief doet er een maand over om op een adres in een naburig dorp te arriveren. Om je honger te stillen pluk je stiekem pruimen uit de staatsboomgaard. Voor grapjes over het staatshoofd kun je levenslang krijgen. Zo is het leven van Noord-Koreanen. Journalist Barbara Demick schreef de verhalen op van Noord-Koreanen die hun land ontvluchtten. Ongelooflijk en hartverscheurend.

Niets minder dan een openbaring vond ik het boek van Demick. Gedurende enkele jaren sprak zij uitvoerig met een zestal Noord-Koreanen, die naar Zuid-Korea waren gevlucht. Hoe zij het dagelijks leven ondergingen. Hoe de onderdrukking in Noord-Korea in haar werk gaat. Hoe ze hongersnood en armoede het hoofd boden. Hoe sluw en slim ze de regels van het regime ontdoken en hoe ze het voor elkaar kregen om na vele voorbereidingen over de grens met China hun land te ontvluchten.

Schrijnend, pijnlijk en wonderbaarlijk zijn hun wederwaardigheden en ervaringen. Demick 's boek werpt licht op een land dat nog steeds grotendeels in het donker is gehuld voor de rest van de wereld. Met haar verhalen over de mensen in Noord-Korea brengt ze het onderdrukkende systeem daar terug tot menselijke en begrijpbare proporties. Ze toont de eccentrieke tragiek van de 23 miljoen inwoners van Noord-Korea, die gevangenen zijn van de staat. Demick schrijft met vaart en spanning en met grote betrokkenheid, zonder effectbejag en zorgvuldig. Verrassend verhalen over de bewogen en indringende levens van de mensen die het regime trotseren en hun leven in de waagschaal stellen op zoek naar een gelukkiger bestaan. Het alledaagse leven in Noord-Korea op een intrigerende wijze blootgelegd.

Nothing to envy is in het Nederlands vertaald als Hand in hand in het donker.