Lyrische en liefdevolle portretten van alledaagse dieren.
Zo zijn onze dieren. Jules Renard, Pierre Bonnard & Henri de Toulouse-Lautrec. (uitg. IJzer. 153 p.) 
De waterjuffer.
Dit is een boek om te citeren. Te laten lezen hoe mooi een koe is, hoe de watervliegen overwinnen of de kleur van chocola van de meikever. De Franse schrijver Jules Renard (1864-1910) heeft zo'n 80 alledaagse dieren geportretteerd in een lyrische en liefdevolle taal, in een enkele regel, een pagina of een kort verhaal. 'De leeuwerik woont in de hemel, en het is de enige hemelvogel wiens lied tot ons doordringt.'
En over de snoek: 'Roerloos rust hij in de schaduw van een wilg, als de in zijn broekband verborgen dolk van een oude struikrover.'
De taalportretten zijn bovendien nog eens speciaal destijds voor dit boek ge?llustreerd met tekeningen van de Franse kunstenaars Pierre Bonnard (1867-1947) en Henri de Toulouse-Lautrec (1864-1901). Veelzeggende schetsen en rake tekeningen. Een boek om te koesteren, te lezen en te herlezen.
De stier.


Jules Renard, geboren op het platteland in de plaats Chal?ns-sur-Mayenne werd bekend door zijn boek Poil de carotte. Daarin vertelt hij op ironische wijze over zijn eigen kindertijd. De bittere humor in het boek verbergt een fijngevoelig mens. Zijn van overbodige woorden ontdane proza be?nvloedde latere Franse schrijvers. In zijn werk zijn veel scherpzinnige , gedetailleerde observaties te vinden. Deze komen vooral tot uiting in Zo zijn onze dieren, met als ondertitel Natuurlijke historietjes.

Naast zijn romans over het plattelandsleven vol vermakelijk inzicht en wreed realisme, schreef hij toneelstukken. Ook hield hij een dagboek bij, dat bij zijn dood uit 17 delen bestond. Cees Buddingh' vertaalde Renard's Natuurlijke historietjes al in 1970 in een even natuurlijke taal en stijl

De grondel.
De dierportretten zijn allercharmants, zowel over de stier als de kwikstaart. Helemaal diervriendelijk kan Renard, paradoxaal genoeg, niet worden genoemd. Hij schroomt niet te vertellen over zijn jachtpartijen, maar in de tijd dat hij dit boek schreef, eind 19e eeuw, was dat een veel uitgevoerd en geaccepteerd fenomeen.
Desondanks spreekt uit zijn portretten zijn liefde voor dieren, vervolmaakt door de tekeningen van Bonnard en de Toulouse-Lautrec. Natuurlijke historietjes is een parel in de literatuurgeschiedenis. Terecht heruitgegeven na 30 jaar in de nog steeds sprankelende Nederlandse vertaling van Buddingh'. Want ze zijn onvergetelijk.
7 maart 2004
Erg interessant
fijne mensen
door Kieek., 12 november 2008, 19:15