Een sprankelend, levendig verhaal over de jonge vrouw Lily O’Connor. Zij maakt een zoektocht naar haar broer in Londen. De stad waar ze in haar 30-jarige leven nog nooit een stap heeft gezet. Broerlief wil ze zijn wettelijk deel geven van de opbrengst van de verkoop van het huis van hun moeder, nadat deze is overleden. Haar andere broer beheert het geld, maar is een notoir gokker. Deze beweert dat hun broer Mickey onvindbaar is. Lily beland in het pandemonium van de wereldstad, wordt in haar onschuld mensen te willen helpen opgelicht, maakt een wildvreemde vrouw tot vriendin die haar steunt in haar zoektocht en inwijdt in het grootsteedse leven. En ze beleeft een onstuimige relatie met de loodgieter op wie ze op slag verliefd wordt als deze iets komt repareren. Intussen huurt ze een priv?-detective in, komt in aanraking met een organisatie die zoekt naar vermiste mensen, maakt kennis met de zelfkant van Londen’s leven: zwervers, daklozen, verslaafden ?n de grote overdonderende luxe van winkels en Oxford Street.

Zo op het eerste oog lijkt deze samenvatting op een doorsnee verhaal met kleurrijke personages en een zoektocht, die de roman voorttrekt. Maar wat dit boek zo intrigerend, meeslepend, inlevend en uiterst leesbaar maakt -zo afwijkend en bijzonder als geen ander- is de epilepsie, waarmee Lily behept is. Deze speelt in al haar vormen, verwoorde gevoelens, gebeurtenissen en onverwachte voorvallen (en de toevallen) een rode, bijna pikzwarte, draad door het verhaal.

De schrijver maakt van haar een mens van vlees en bloed, recht door zee, prikkelend en pittig voor wie je met haar lijden ?n doorzettings- en relativeringsvermogen, grote sympathie krijgt. Want het is haar ziekte die het verhaal bepaalt. Daarin komen, behalve haar avonturen in Londen, goed gedoseerde en korte flashbacks voor van haar leven als kind thuis. Met een wrede, promiscue moeder, haar onbekende vader en vooral de verzachtende band met haar broer Mickey, die ze zo naarstig zoekt.



In Electricity is bovendien niemand wie hij lijkt. Van de schijnbaar ‘normale’ mensen rond Lily vallen vele maskers af. En dit alles letterlijk ingepakt ?n langzaam uiteengerafeld in een tintelende taal, met snelle dialogen in straatjargon, rake beeldspraak, bij vlagen pure po?zie. Een feest om te lezen.
De titel duidt evenveel op Lily’s epilepsie, als op alles wat deze teweeg brengt en oproept. Met Elecricity heeft Ray Robinson een bijzonder boek geschreven, onweerstaanbaar, met een hartverwarmende heldin, die worstelt met haar ziekte, haar verleden en haar familiemysteries, maar nergens wordt het larmoyant.

Robinson heeft van zijn zieke en beschadigde hoofdpersoon een metafoor gemaakt voor levenlust, doorzettingsvermogen en aanvaarding. Lily accepteert iedereen zoals hij is, geboren uit de wens ook als vol en normaal mens te worden aangezien ondanks haar schrikwekkende en willekeurige toevallen. Ze doorbreekt alle (Britse) rangen en standen in haar speurtocht en blijft totaal zichzelf. Electricity is tegelijkertijd een boek over liefde en vriendschap, misbruik en macht, manipulatie en eerlijkheid.

Dit romandebuut (Robinson schreef al eerder verhalen) belooft de komst van nog een nieuw talent in de opkomende jongere generatie Britse schrijvers. Electricity verdient snel een vonkende vertaling.


Laurens R.